Iedereen heeft veerkracht!
Hoe revalidatie Hans hielp na een hartstilstand: van niets meer kunnen naar een mini-triatlon
16 april 2025
De kracht van revalideren
Wanneer je leven plots stilvalt, zoals bij een hartstilstand, lijkt herstel een onbereikbaar doel. Voor Hans Braat (55) werd het revalidatietraject bij Revant de sleutel tot herstel - lichamelijk, mentaal én emotioneel. “Iedereen heeft veerkracht,” zegt hij, “maar je hebt vaak geen idee hoeveel, tót je het moet aanspreken.”
Na een zware openhartoperatie, waarbij nieuwe kransslagaders werden geplaatst en een ICD (implanteerbare Cardioverter Defibrillator) werd ingebracht, begon Hans echte herstel pas bij Revant. Daar, tussen lotgenoten en een gespecialiseerd team, ontdekte hij hoeveel er nog mogelijk is. Van onzeker en lichamelijk uitgeput, groeide hij in acht weken naar een onverwacht einddoel: een mini-triatlon.
Van gezinsdroom naar nachtmerrie
April 2024 begon hoopvol. Samen met zijn vrouw en twee oudste zonen trainde Hans voor de marathon van New York. De hele familie had een startbewijs geregeld en de trainingen gingen uitstekend. Tot die ene dag in oktober, tijdens de Singelloop van Breda.
Hans liep ontspannen zijn kilometers, genietend van de sfeer, pratend met bekenden. En toen ging plotseling het licht uit. Een hartstilstand. Omstanders schakelden direct hulp in en sportartsen ter plaatse begonnen met reanimeren. Een AED redde zijn leven. Zelf herinnert Hans zich niets meer van dat moment - alleen het wakker worden, op straat, en de bezorgde blikken om hem heen.
Een openhartoperatie en de eerste stappen terug
In het ziekenhuis bleek de ernst van zijn situatie: twee van de drie kransslagaders zaten volledig dicht. Dotteren of stents waren geen optie - een openhartoperatie was noodzakelijk. Daarbij werden drie nieuwe kransslagaders aangelegd, met materiaal uit zijn eigen lichaam. Vanwege mogelijk eerder littekenweefsel op het hart werd ook een ICD geplaatst.
Na een maand ziekenhuis en zes weken verplichte rust, stond Hans eind december 2024 voor het eerst bij Revant Revalidatiecentrum Breda op de stoep. Onzeker, kwetsbaar, en vooral met veel vragen, zoals: komt het ooit goed?
Revalidatie als levenslijn
Het antwoord op die vraag vond Hans niet meteen, maar stukje bij beetje. Wat hij aantrof bij Revant, was een toegewijd team: bestaande uit fysiotherapeuten, een psycholoog, een hartverpleegkundige, een ergotherapeut - maar vooral ook: mederevalidanten.
“Ik kwam binnen met een miljoen vragen,” zegt hij. “Maar als je anderen ziet die er ook alles aan doen om te herstellen, ga je vanzelf meedoen. Je denkt eerst dat je de enige bent die dit overkomt, maar dat is onzin. Die gezamenlijke wil om weer op te krabbelen is goud waard.”
Wat Hans meteen opviel, was hoe goed er naar hem geluisterd werd. Hij vroeg of hij misschien iets meer mocht trainen bij Revant, en dat werd meteen opgepakt. Hij kreeg een extra training per week onder begeleiding, en bouwde thuis hierop door, samen met zijn vrouw. Die actieve aanpak gaf niet alleen fysieke vooruitgang, maar ook vertrouwen.
Van zwembad naar mini-triatlon: een onverwacht revalidatiedoel
Een fysiotherapeut merkte zijn triatlonshirt (van TVB triatlon vereniging Breda) op en vroeg: “zou je willen zwemmen?” Dat simpele voorstel raakte hem. Zwemmen durfde hij wel aan, als het maar onder begeleiding was. En daar ontstond een wild plan: wat als Hans zou afsluiten met een mini-triatlon?
Samen met fysiotherapeuten Gemma en Romee zwom hij 500 meter, fietste 20 kilometer en rende tot slot 5 kilometer. “Een achtste triatlon,” lacht Hans. “Het was fantastisch.” Het idee ontstond na drie weken, en groeide uit tot een revalidatiedoel dat hem boven zichzelf deed uitstijgen.
Weer terug in de klas en in het leven
Inmiddels staat Hans weer voor de klas. De droom van de New York marathon heeft hij losgelaten. Wat hij vooral wil, is zijn gewone leven terug. Sporten, werken, zich goed voelen. En dat lukt. Hij sport weer dagelijks, voelt zich op tachtig procent van zijn oude niveau en kijkt met verbazing terug op de afgelopen maanden.
“Ik had nooit durven denken dat ik hier weer zou zitten. Dat ik mezelf zo positief zou verrassen. Maar het is echt zo: veerkracht is er bij iedereen, je moet het alleen durven toelaten.”
Zijn boodschap aan nieuwe revalidanten
Aan anderen die aan het begin staan van een revalidatietraject wil Hans vooral dit meegeven: “Hoe donker het ook is, hoe slecht je kaarten ook liggen - je hebt altijd meer kracht in je dan je denkt.
Het enige wat je hoeft te doen, is je openstellen. Laat het team je bij de hand nemen, vertrouw op het proces, en op een dag loop je weer zelf de deur uit. Misschien wel met een mini-triatlon als afsluiter.”
